Van een leuke stage naar een job als begeleider in de gemeente waar ze woont: een droomparcours voor Veerle Quanten uit As. Sinds mei werkt ze bij Arbeidskansen als begeleider in Taverne De Kolonie.

Veerle: “Ik heb jarenlang in de verkoop en de horeca gewerkt. Samen met Valerie, die ondertussen ook bij Arbeidskansen aan de slag is, runde ik tien jaar koffiehuisje ‘Het goed servies’. Tijdens de coronapandemie hebben we onze zaak moeten sluiten. Die periode was enorm heftig, vooral ook omdat twee van mijn drie kinderen zwaar ziek werden. Ik werkte daarna nog een tijdje in een horecazaak in Hasselt. Maar al snel zat ik opnieuw in het stramien van te veel werken en te weinig tijd voor sociaal contact en voor de kinderen.”

Een nieuwe richting uit

“Ik besliste om het roer om te gooien en een job te doen waarin ik me echt nuttig voelde. Ik begon aan een opleiding voor begeleider in de sociale economie bij Qrios. Als stageplek koos ik voor Taverne De Kolonie. Die stage viel me bijzonder goed mee. Ik merkte dat ik er goed in was om bepaalde gevoeligheden bij mensen te herkennen.”

De puzzelstukken passen

“Ondertussen voelt het alsof ik mijn hele leven op weg ben geweest om een puzzel te leggen … om dan uiteindelijk hier uit te komen. Wat ik heb meegemaakt en geleerd, kan ik hier perfect gebruiken. Vijf jaar geleden had ik misschien nog niet zover gestaan. Ik dacht toen niet dat ik in de sociale sector thuishoorde, omdat ik vrij gevoelig ben. Nu zeggen mensen dat ze het eigenlijk altijd in mij gezien hebben.

Al tijdens mijn stage wist ik dat ik hier heel graag wilde blijven. En ik heb de vraag ook heel snel gekregen. In mijn rol van stagiair heb ik als collega nauw samengewerkt met iedereen en heel veel informele gesprekken gevoerd. Over hobby’s, dromen, ambities, noden. Uit oprechte interesse. Dat helpt me vandaag nog altijd in mijn werk. Ik kan nu veel beter nadenken over wat de persoon tegenover mij nodig heeft om zich goed te voelen en juist te functioneren. Mensen appreciëren het dat ik hun gevoelens kan omzetten in woorden en hen kan helpen om oplossingen te zoeken.”

Andere dynamiek

“Wat hier anders is dan in het reguliere arbeidscircuit? De dynamiek, toch wel. Het gaat in mijn job als begeleider niet zozeer om leiding geven en coördineren. We werken samen en ik ben er in functie van de mensen die ik begeleid. Zij staan áltijd op de eerste plaats.

Wat ik een beetje onderschat heb, is het economische gedeelte van het werk. Ook een bedrijf in de sociale economie moet rendabel zijn, want er zijn minder en minder subsidies. Dat is soms een moeilijk evenwicht. In de horeca kan het erg druk zijn. Ik wil er mee over waken dat de medewerkers hun grenzen niet – of toch niet te lang – overschrijden. Ondertussen voel ik dat ik het vertrouwen van de meeste medewerkers heb. Daardoor durven ze het aan te geven wanneer het hen te veel wordt. Ze weten dat ze op mij kunnen rekenen. En echt: ik doe deze job enorm graag.”